Grote zaal

Studies in Motionlessness

Van 4 december tot en met 30 januari 2022 is de solotentoonstelling te zien van Florence Marceau-Lafleur, winnaar van de Vishal Kunstprijs 2020 (jong talent). In deze tentoonstelling reflecteert zij op het lichaam en de ruimte rondom. Daarbij neemt ze haar bijbaan als kunstenaarsmodel als uitgangspunt. Op vrijdag 3 december om 15.00 uur is de expositie geopend met een performance in samenwerking met muzikant Mariska Baars (a.k.a. soccer Committee).

Nu de Vishal gesloten is, kun je een kijkje nemen achter de schermen van de tentoonstelling op de website die Florence van deze expositie heeft gemaakt!

Marceau-Lafleur geeft vorm aan haar gedachten door traditionele elementen uit de tekenklas, zoals gipsen beelden en anatomieboeken, aan te passen. Zo creëert ze een visuele taal die dichter bij de lichamelijkheid staat die ze ervaart wanneer ze stil zit.

Meten is weten
In de tekenzaal zijn verhoudingen van het menselijk lichaam belangrijk. Het gezicht wordt soms weergegeven als een eivorm, met de ooglijn in het midden; de hele figuur is acht koppen lang. “Maar terwijl je stil zit,” zegt Marceau-Lafleur, “verlies je vaak het gevoel van schaal; bovendien is het verschil tussen jezelf en de omgeving minder duidelijk.” Ze begon werken te maken op basis van haar eigen formaat: lengte, oppervlakte en volume. Zo realiseerde ze zich dat haar volume bestond uit 27 ademhalingen of de binnenruimte van 43 struisvogeleieren. Met de gelijknamige fluitinstrumenten, ocarina’s kan ze haar lichamelijke proporties in de ruimte laten resoneren.

Een muur die ademt
Legenden vertellen dat de evangelist Lukas het eerste portret maakte. Het was een portret van de heilige maagd Maria. Dat maakt hem de patroonheilige van de schilders. Maria zouden we dan ook als patroonheilige van de modellen kunnen beschouwen. Speculum Virginis is de naam van een Middeleeuws leerboek over het leven van Maria, maar ook de naam van een medisch instrument; het kleinste formaat eendenbek. 27 eendenbekken vormen de sokkels voor ademvolumes die op een van de lange zijden van De Vishal worden gemonteerd.

Stereoscopen
Een serie stereoscopen opent kleine ruimtes in de Vishal waar we zicht krijgen op de locaties waar het tekenen naar de natuur centraal staat en de kunstenaar als model optrad. Zo plaatst Marceau-Lafleur de objecten die ze zich tijdens het poseren heeft voorgesteld, en in haar atelier heeft uitgevoerd, terug in hun oorspronkelijke context.

Curatoren: Florence Marceau-Lafleur en Renée Borgonjen

Bij de tentoonstelling verschijnt een publicatie in een kleine oplage: Thoughts while posing.