10 juli – 8 augustus 2021
Slow Movements is een tentoonstelling over trage en organische bewegingsprocessen als groei, rotting, verval, stroming en zwaartekracht. In de ons omringende natuur is alles altijd in beweging. Soms zo langzaam dat het aan het menselijk oog ontsnapt. Langzame transities kunnen ontstaan door natuurlijke processen zoals verplaatsing en omzetting.
De deelnemende kunstenaars werken ruimtelijk, registrerend of op narratieve wijze met ‘slow movements’, zoals gestolde of vertraagde beweging, licht en schaduw of langzame verandering. Soms geabstraheerd, soms met herkenbare elementen uit flora en fauna.
CellaVie L*A*B* is een samenwerking van Marcella Kuiper (Haarlem 1968) en Albert Aarts (Haarlem 1955). Zij maken speciaal voor de tentoonstelling een kinetische lichtinstallatie met de titel GAIA-C6, geïnspireerd door de Gaia hypothese. De installatie bestaat uit objecten die elkaar in hun beweging beïnvloeden.
Hanneke Francken (Rijnsburg, 1976) maakt tekeningen met pastelkrijt, kleurpotlood en spuitbus. Zij is gefascineerd door de cyclus van het leven en gebruikt motieven en symbolen uit de (kunst)geschiedenis om hieraan uiting te geven. Dit leidt in haar tekeningen tot thema’s als mythologie, natuur, evolutie, eeuwigheid en vergankelijkheid.
Het werk van Mary Geradts (Den Haag, 1958) gaat over groei, bloei en verval. Zij maakt bloemvormen in alle stadia, van ontluiken tot vergaan. Uitgevoerd in zink, een ambachtelijk en traag proces.
Marjolein van Haasteren (Leiden, 1967) werkt sinds twee jaar aan een langlopend project over water. De serie schilderijen getoond in de Vishal zijn onderdeel van dit project, ze zijn ontstaan na interviews met diverse (klimaat)deskundigen. Van Haasteren verbeeldt drie momenten van storm als metafoor voor de klimaatproblematiek: de stilte voor de storm, in het oog van de storm en de stilte na de storm.
Arno Kramer (Winterswijk, 1945) is tekenaar en dichter. Hij zegt hierover: “Tekenen is en blijft een zoektocht naar oorspronkelijke beelden; het is het verkennen van de achterkant van de ziel, de geest en het hart.” Hij is de bedenker van Drawing Centre Diepenheim, waar hij acht jaar curator was. Daarnaast organiseerde hij spraakmakende tekeningententoonstellingen zoals Into Drawing en All About Drawing.
Inge Reisberman (Almelo, 1959) werkt in haar films met ‘elementaire’ stoffen zoals meel, zout en water, die traag bezitnemen van verlaten fabrieksruimtes waar nog een geschiedenis voelbaar is. Ze beoogt hiermee het fluïde en onontkoombare verloop van de tijd te verbeelden. Naast films maakt ze animaties die digitaal ontstaan, waarbij overvloeiende beelden associatief een verhalend tijdsverloop krijgen.
In het werk van Lon Robbé (Velp, 1946) gaat het over wat onbenoembaar blijft in de dingen die we zien en over de dubbelzinnige en vervreemdende rol van de media, fotografie en film daarbij. Ze zet het fotografische zodanig in dat het uitdrukking geeft aan lichamelijke betrokkenheid, waardoor het de verbeelding raakt.
Izaak Zwartjes (Leiden, 1974) bouwt monumentale beelden en installaties met aangetaste en halfvergane voorwerpen en materialen. De installaties maakt Zwartjes van afgedankte materialen, die hij verzamelt tijdens zijn omzwervingen door de stad. Voor de tentoonstelling in de Vishal maakt hij een ruimtelijke, deels hangende sculptuur met boomstronken en botten.
Marjolein van Haasteren, Mary Geradts en Inge Reisberman (curator) hebben de groep van deelnemende kunstenaars samengesteld.