Vanaf 17 april
Vanaf de jaren 80 vormt mijn werk één geheel. Vanaf die tijd ben ik zelf aanwezig in mijn werk. Aanvankelijk als persoon, later bijna uitsluitend als portret. Het gaat niet om uiterlijke gelijkenis of een registratie van mijn voorkomen. Ik doe geen moeite een werk te laten lijken. Zo eenduidig als mijn onderwerp is zo divers heb ik dat in de loop der tijd in verschillende technieken benaderd, zoals (grote) schilderijen, tekeningen en collages, grafiek, werken met behulp van fotografische middelen en digitale film. De afgelopen jaren is de nadruk meer komen te liggen op werken op papier in waterverf.
De gezichten in de werken van Margreet Bouman bewegen zich altijd op de vage demarcatielijn tussen portretstudie en masker. De koppen zijn duidelijk herkenbaar als gestileerde zelfportretten, maar de afwezigheid van het in het moment weergegeven leven verhindert de beschouwer ze als werkelijke zelfreflectie te ervaren. (Lex ter Braak)