25 september – 24 oktober 2021
Van humoristisch tot fijnzinnig en van naïef tot abstract. De tentoonstelling GRAFIEK + verenigt niet alleen uiteenlopende stijlen, maar ook vormen, formaten en technieken van de drukkunst. Curator Jef Bosman toont naast Nederlandse collega’s ook werk van Thaise kompanen, driedimensionale grafiek en levensgrote papieren figuren van Peter Bes.
Onder het wakend oog van Loutje Coster en in het licht van de Haarlemse grafische traditie gaat deze expositie hier en daar prettig over de schreef.
Wim Jonkman heeft zijn eigen steendrukkerij en maakt graag groot, verhalend grafiek. Het herkenbare en het ondefinieerbare smelten in zijn werk samen tot een ‘meervoudige werkelijkheid’ waarin kleurige vormen, tussenvormen en schaduwen om de voorgrond strijden.
Jos de l’Orme maakt expressieve houtsneden op groot formaat met een karakteristiek golvende lijnvoering. Vaak toont hij niet alleen de afdruk op papier (in kleine oplage) maar ook het houten blok. Als een reliëf.
Peter Bes etst, tekent, schildert en maakt ruimtelijke objecten. De papieren figuren die in deze expositie als toeschouwers optreden, lijken enigszins ontheemd. Wat hen verbindt is een zekere melancholie.
In het grafische werk van Jef Bosman resoneren schaduwvormen waardoor de beelden een abstracte kwaliteit krijgen. Dat wordt versterkt door de ritmische herhaling die de boventoon voert. In de Vishal presenteert Bosman een wandvullend driedimensionaal grafisch werk.
Bosman is sterk beïnvloed door zijn banden met Thailand. In GRAFIEK + toont hij ook werk van zijn kompanen uit het oosten, van de C.A.P studio Art on Paper in Chiang Mai. Een grafiek studio in het noorden van Thailand met kunstenaars, die vanuit andere tradities werken. In de Vishal zijn droomachtige landschappen en stadsgezichten in de decoratieve Lanna-stijl te zien van Ammarin Kuntawong en de Memory Forests van Jerawit Surtsit. Surtsit reed als kind met zijn vader op een truck door de bossen waarbij hij de warme tinten en de donkere schaduwen geabsorbeerd lijkt te hebben.
Er zijn prenten van Yuttana Sittikan, die veelal kleurige en fantasievolle werelden verbeelden. En van Srijai Kuntawang, die zich laat zich inspireren door de werkelijkheid rondom, van zijn familie tot de lokale cultuur.
De taal en zijn markeringen zijn de bron waaruit het werk van Kitikong Tilokwattanotai voortkomt en de etsen van Sudtipong Vongsorn zijn stuk voor stuk indringende natuurportretten.