Jan Zumbrinkprijswinnaar Elise ’t Hart na bijna tien jaar opnieuw te zien in de Vishal

In de huidige expositie Een ver afgelegen huis is werk te zien van Luuk Wilmering, frank mandersloot, Wim Bosch, Ronald Cornelissen en, last but not least, Elise ’t Hart. Bijna een decennium geleden, op 16 juni 2013 ontving zij, samen met Frank Zeppelins, de Jan Zumbrinkprijs. Het was de vijfde keer dat deze prijs werd uitgereikt in de Vishal.

Kunsthistoricus en -criticus Jan Zumbrink organiseerde al tijdens zijn studietijd in Utrecht exposities. Blinky Palermo, een van die exposanten, deed hem in dat kader een werk cadeau. Na Zumbrinks dood in 2004 verkocht zijn vrouw Lieve het werk aan een Duitse verzamelaar. Met de opbrengst ervan besloot ze de Jan Zumbrinkprijs in het leven te roepen om, in de geest van haar man, jong talent aan te moedigen. Jaarlijks werd deze prijs uitgereikt aan twee veelbelovende afstudeerders van de HKU, de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, waar Jan doceerde. Lieve, die je regelmatig kunt aantreffen achter de balie van de Vishal houdt het gedachtegoed van Jan levendig, niet alleen in woorden maar ook met daden, als sponsor.

In de catalogus van de editie van 2013 schrijft Elise ’t Hart: “Ik ben altijd op zoek geweest naar de ultieme discipline, ergens liggend tussen de beeldende kunst en muziek”. In het laatste werk over huisgeluiden kan ik alles vinden.”

Curator en voormalig docent van ’t Hart, Luuk Wilmering:

“Als docent heb ik Elise begeleid in het derde en vierde jaar van Fine Art aan de HKU.
Ik ken Elise uit die tijd als een energieke, gedreven, onderzoekende student. Haar werk viel mij toen al op door het eigenzinnige vocabulaire. Ik vond het fris, slim, uitdagend en oorspronkelijk en ik vond haar verrassend volwassen met haar werk omgaan. En in die tijd ontstond reeds de basis voor het latere Instituut voor Huisgeluid.
Geluid als beeldend medium, hoe doe je dat? Dat is geen eenvoudige opgaaf.
Haar geluiden zijn nooit overdonderend, maar meestal klein en haast onopvallend in hun alledaagsheid. Toch roepen ze in hun bescheidenheid een hele wereld op en verschijnen de beelden als vanzelf. Het communiceert heel direct.
Elise is nu gewoon een hele goede talentvolle kunstenaar.” 

We vroegen Elise ’t Hart wat het winnen van de Jan Zumbrinkprijs die zijn bijna tien jaar geleden in de wacht sleepte, destijds voor haar betekend heeft.

Elise ’t Hart:
“Ik besefte tien jaar geleden nog niet dat het Instituut voor Huisgeluid (toen voor het eerst gepresenteerd) zo’n langlopend project zou worden. Ik kan inmiddels wel zeggen een levensproject. Het is mooi om terug te zijn en te denken aan de ontwikkelingen die het project doorgemaakt heeft. We zijn inmiddels denk ik wel 1.000 opgenomen geluiden verder. Het Instituut heb ik inmiddels gepresenteerd op allerlei plekken en in allerlei vormen (van installaties in galeries en musea tot in het geven van workshops, het doen van residenties en het maken van een podcast). De prijs is toen een enorme kickstart geweest, ik vloog zo mijn academietijd uit de wijde wereld in. Het gaf me niet alleen financiële steun maar vooral ook een vorm van erkenning en vertrouwen in de toekomst.
Over tien jaar weer?”

Een ver afgelegen huis is nog te zien t/m zondag 6 maart 2022.

Renée Borgonjen artistiek coördinator / De Vishal